Na het bezoek aan het Museum Schokland in de Noordoostpolder nog even teruggereden naar het dorp Nagele (slechts 2011 inwoners en xc3xa9xc3xa9n supermarkt). In het centrum in het enige park troffen wij dit monument aan.
Wel erg groots voor zo’n klein dorpje. Het dorp Nagele is in de jaren vijftig van de vorige eeuw ontworpen door architecten van De Acht en Opbouw, onder wie Aldo van Eyck, Gerrit Rietveld, en Mien Ruys. Het door hen ontworpen dorp heeft als enige in Nederland uitsluitend platte daken.
Via de N50 en de A28 teruggereden naar huis en 12 km voor onze ‘dolfijne’ stad een stop gemaakt in het dorp Nunspeet. Op het terras van restaurant Joris allebei een heerlijke pannenkoek genomen.
Dit is de uitkijktoren bij station Nunspeet en het transferium.
Samen aan een heerlijke pannenkoek. Mara nam een hartige en ik had er xc3xa9xc3xa9n met appel en rozijnen. Het weer was die dinsdag 17 juni prachtig. Om bijna half 7 ’s avonds zo op een terras zitten is toch geweldig. Sinds maandag 7 juli j.l. is de zomer verdwenen met al die nattigheid. Zou de zomer 2008 nog terugkomen?
Wij betwijfelen het.
De laatste foto is met de zelfontspanner genomen.
Nagele, tien jaar geleden reed er xc3xa9xc3xa9n auto rond.. en juist precies die ene auto.
Ik presteer het gewoon om tegen die ene auto aan te rijden 😉
Love As Always
Di Mario
Nagele, tot voor een paar seconden had ik er nog nooit van gehoord. Maar zo te zien lijkt het me daar wel leuk en ontzettend rustig. Ik ga straks eens kijken of het wel op de kaart staat. Maar de zomer die moet weer eens komen want die laat ons al meer dan een week in de steek. En dat is natuurlijk wel leuk voor al die mensen die naar Athene gaan om daar hun kont te verbranden aan de bosbranden maar voor al die mensen die eventjes niet genoeg centjes hebben om naar het buitenland te vliegen wordt het een vakantie op een camping in een tentje. Tja en als je dan een paar kinderen hebt en het regent elke dag dan is de vakantielol gauw over. Enne Albert, wat een stuk hxc3xa9 die blonde naast je. Oei Oei.
Nagele, ik rijd daar een paar maal per jaar langs op weg naar Rouveen. Altijd dwars door allee polders heen, in alle jaargetijden anders. Intussen is het er best wel wat drukker dan vroeger. Ooit, heel lang geleden verkocht ik nog eens een nieuwe auto aan een inwoonster van dat plaatsje. Ze was toen de enige in de wijde omtrek met een auto van dat merk en type…..zou ze hem nog bezitten?
in dat restaurant hebben wij ook wel eens gegeten,
je zit er gezellig………….